Podstawy oraz zasady wypłacania dotacji dla niepublicznych placówek oświatowych, a także placówek publicznych prowadzonych przez inne osoby niż jednostki samorządu terytorialnego uregulowane są w ustawie o systemie oświaty. Przepisy tej ustawy i wydanych na jej podstawie rozporządzeń wykonawczych określają także zasady dotowania uczniów niepełnosprawnych oraz uczniów objętych wczesnym wspomaganiem rozwoju. W przypadku placówek niepublicznych prawne podstawy tworzą przede wszystkim przepisy art. 90 ustawy oraz rozporządzeń Ministra Edukacji Narodowej. 

Zasady ustalania i wysokość dotacji dla uczniów różnego typu szkół, przedszkoli i placówek, w tym także uczniów niepełnosprawnych, opisane są szczegółowo w art. 90 ust. 1b, 2a, 2b, 2d, 3, 3a oraz 3b ustawy o systemie oświaty. Przepisy te jednak nie zawierają regulacji dotyczącej wczesnego wspomagania rozwoju.

Szczególnym przepisem, dotyczącym dotowania uczniów objętych wczesnym wspomaganiem rozwoju, jest art. 90 ust. 1a, zgodnie z którym niepubliczne przedszkola, inne formy wychowania przedszkolnego, szkoły podstawowe oraz ośrodki, o których mowa w art. 2 pkt 5 UoSO, a także niepubliczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne, które zgodnie z art. 71b ust. 2a, prowadzą wczesne wspomaganie rozwoju dziecka, otrzymują dotację z budżetu odpowiednio gminy lub powiatu w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na jedno dziecko objęte wczesnym wspomaganiem rozwoju w części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego, pod warunkiem że osoba prowadząca przedszkole, inną formę wychowania przedszkolnego, szkołę, ośrodek lub poradnię poda organowi właściwemu do udzielania dotacji informację o planowanej liczbie dzieci, które mają być objęte wczesnym wspomaganiem rozwoju, nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji.

Zgodnie z zapisem art. 85a przepisy dotyczące kształcenia specjalnego, w tym wczesnego wspomagania zawarte w art. 71b ust. 1–1b oraz przepisy wydane na podstawie art. 71b ust. 7 pkt 2 stosuje się odpowiednio do przedszkoli niepublicznych, niepublicznych innych form wychowania przedszkolnego, szkół i placówek niepublicznych.

Zasady kształcenia specjalnego

Artykuł 71b UoSO określa zasady kształcenia specjalnego oraz wydawania opinii i orzeczeń w tym zakresie. Opinie o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego albo indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego i indywidualnego nauczania, a także o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych są wydawane przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w tym w poradniach specjalistycznych. Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego określa ponadto zalecane formy kształcenia specjalnego z uwzględnieniem rodzaju niepełnosprawności, w tym stopnia upośledzenia umysłowego. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy zawarte są w rozporządzeniu MEN z dnia 18 września 2008 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych oraz w rozporządzeniu MEN z dnia 24 lipca 2015 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym.

Na podstawie przepisu art. 71b ust. 2a w przedszkolach i szkołach podstawowych, w tym specjalnych, w innych formach wychowania przedszkolnego oraz w ośrodkach, o których mowa w art. 2 pkt 5, a także w publicznych i niepublicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w tym w poradniach specjalistycznych, mogą być tworzone zespoły wczesnego wspomagania rozwoju dziecka w celu pobudzania psychoruchowego i społecznego rozwoju dziecka od chwili wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole, prowadzonego bezpośrednio z dzieckiem i jego rodziną.