Świadczenie urlopowe przysługuje wyłącznie, gdy pracodawca zatrudnia według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, nie tworzy ZFŚS oraz postanowił, że wypłaci świadczenie urlopowe. Jeżeli w styczniu pracodawca, który nie tworzy ZFŚS oraz zatrudniał mniej niż 50 pracowników w ww. rozumieniu, nie poinformował pracowników (lub nie zawarł takiego postanowienia w regulaminie wynagradzania, gdy w styczniu zatrudniał co najmniej 50 osób), że nie zamierza wypłacać takiego świadczenia, to powinien wypłacić świadczenie urlopowe każdemu pracownikowi korzystającemu w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych, nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego, a jego wysokość nie może przekroczyć wysokości odpisu podstawowego – art. 3 ust. 3 - 5a ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 746). Organ prowadzący wypłaca świadczenie ze środków, które ma obowiązek zapewnić na działalność szkoły, ale nie mogą one pochodzić z dotacji samorządowej, ponieważ świadczenia urlopowe nie są wynagrodzeniem za pracę na rzecz uczniów (nie mają związku z działalnością dydaktyczną, opiekuńczą i wychowawczą, tylko służą danej osobie) – art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe, t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 910 oraz art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o finansowaniu zadań oświatowych, t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 2029.